تنگی تراشه به باریک شدن نای گفته می‌شود که می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. اقدامات پزشکی قبلی مانند لوله گذاری یا تراکئوستومی اغلب دلیل ایجاد تنگی نای است. اما برخی از بیماری‌ها نیز می‌توانند علت آن باشند. ما در این مقاله به بررسی تنگی تراشه پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید.

تنگی تراشه چیست؟

تنگی تراشه باریک شدن نای است تنگی نای می‌تواند بخش‌های مختلف نای را تحت تاثیر قرار دهد و ابعاد مختلفی به خود بگیرد. در بیشتر موارد، باریک شدن نای به تدریج در طی یک دوره زمانی ایجاد می‌شود. تنگی نای می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. به ندرت این بیماری مادرزادی است. افراد معمولاً در طول زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند. برای مثال این عارضه به دلیل تومور، آسیب یا پس از لوله گذاری طولانی مدت یا تراکئوستومی ممکن است اتفاق بیفتد. علاوه بر این، برخی از بیماری‌ها با تنگی نای همراه هستند، برای مثال بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر) یا عفونت‌ها.

یکی از علائم اصلی تنگی تراشه، تنگی نفس است. تنگی نفس ابتدا در هنگام فعالیت بدنی و بعداً در حالت استراحت دیده می‌شود. صداهای تنفسی قابل شنیدن نیز از علائم رایج این بیماری هستند. در دراز مدت، به دلیل باریک شدن نای، هوای کافی وارد ریه‌ها نمی‌شود و اکسیژن رسانی محدود می‌شود. پزشکان تنگی نای را با روش‌های مختلفی درمان می‌کنند.

تنگی تراشه در چه افرادی دیده می‌شود؟

آمار دقیقی در مورد میزان تنگی تراشه وجود ندارد. تنگی تراشه در نای می‌تواند افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد زیرا دلایل مختلفی برای ایجاد آن وجود دارد. در بزرگسالان، تنگی نای اغلب نتیجه اقدامات پزشکی قبلی است، مانند تراکئوستومی یا لوله گذاری. این‌ موارد می‌تواند باعث آسیب‌هایی شود که در نهایت منجر به تنگی نای می‌شود.

تنگی تراشه به چه علت است؟

دلایل مختلفی برای تنگی نای وجود دارد. باریک شدن نای می‌تواند مادرزادی (نادر) یا اکتسابی در طول زندگی باشد. سپس آسیب‌های نای یا بیماری‌های مختلف معمولاً از دلایل اصلی تنگی تراشه هستند. علت تنگی تراشه که به کندی ایجاد می‌شود شامل موارد زیر می‌شود:

جای زخم

جای زخم پس از مداخلات پزشکی مانند انتوباسیون یا تراکئوستومی، صدمات پس از آسپیراسیون جسم خارجی می‌تواند منجر به تنگی تراشه شود.

تومورها

تومورها از بیرون به نای فشار می‌آورند یا جریان هوا را از داخل مختل می‌کنند.

بزرگ شدن تیروئید (گواتر)

تیروئید در مجاورت نای قرار دارد و از بیرون به آن فشار وارد می‌کند.

التهاب

عفونت با ویروس‌ها، باکتری‌ها (سل) و برخی قارچ‌ها مانند بیماری‌های مختلفی مانند سارکوئیدوز (بیماری بافت همبند)، پلی کندریت (بیماری غضروف)، اسکلرودرمی (بیماری خود ایمنی روماتیسمی) یا گرانولوماتوز همراه با پلی آنژیت (التهاب روماتیسمی عروق). اشکال خاص مانند آمیلوئیدوز (رسوب بسته‌های پروتئین نامحلول) یا تراکئومالاسی (غضروف نای خیلی نرم است)

علائم تنگی تراشه چیست؟

نشانه و علائم تنگی نای معمولاً به طور ناگهانی شروع نمی‌شود، بلکه به آرامی ایجاد می‌شود. علائم با باریک شدن نای افزایش می‌یابد، علائم زیر با تنگی نای رخ می‌دهد:

تنگی نفس

تنگی نفس در ابتدا فقط با فعالیت فیزیکی مانند بالا رفتن از پله‌ها دیده می‌شود. اگر نای همچنان به باریک شدن ادامه دهد، تنگی نفس حتی با حداقل فعالیت بدنی یا در حالت استراحت ایجاد می‌شود.

صداهای تنفسی (استریدور)

اغلب صدای نفس هنگام دم شنیده می‌شود.

سرفه

سرفه‌هایی همراه با خلط که نمی‌توان به درستی سرفه کرد.

تنگی تراشه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص تنگی نای همیشه با گفتگو در مورد سابقه پزشکی شما شروع می‌شود. برای مثال؛ سوالات زیر رایج‌ترین سوالاتی هستند که پزشکان از شما می‌پرسند.

دقیقاً کدام علائم را تجربه می‌کنید؟ تنگی نفس یا سر و صدا هنگام نفس کشیدن دارید؟ چه مدت علائم دارید؟ شدت علائم چقدر است؟ علائم در چه موقعیت‌هایی ظاهر می‌شود؟ در هنگام فعالیت بدنی یا در حالت استراحت؟ آیا از بیماری‌هایی مانند بزرگ شدن غده تیروئید، تومور، التهاب یا عفونت آگاه هستید؟ آیا در گذشته یک عمل پزشکی تحت بیهوشی عمومی انجام داده‌اید؟ آیا در گذشته تصادفی داشته‌اید که در آن نای آسیب دیده باشد؟

پاسخ‌های شما سرنخ‌های اولیه را در مورد دلیل علائم شما به پزشک ارائه می‌دهد. بعد پاسخ دادن به این سوالات معاینه فیزیکی انجام می‌شود. برای مثال، پزشک ناحیه گردن و قفسه سینه را اسکن می‌کند تا تغییرات احتمالی را تشخیص دهد. همچنین معمولاً با گوشی‌ پزشکی به صدای ریه‌ها گوش می‌دهد. سپس تحقیقات بیشتر برای پی بردن به علت علائم انجام می‌شود. اقدامات خاصی برای پیشگیری و تشخیص زودهنگام تنگی نای وجود ندارد. به همین علت اگر مشکلات تنفسی یا سایر شکایات را تجربه کرده اید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

سیر و روند درمانی در تنگی تراشه

اگر تنگی نای به موقع درمان شود، سیر و پیش آگهی خوبی دارد. بسیاری از بیماران می‌توانند دوباره زندگی عادی و بدون علائم داشته باشند و به خوبی با زندگی روزمره خود کنار بیایند. بدون درمان این عارضه، تنگی نفس همچنان افزایش می‌یابد. درمان تنگی نای همیشه به علت اصلی آن بستگی دارد. اما میزان و محل باریک شدن نای نیز در انتخاب درمان نقش دارد. سن، وضعیت سلامت عمومی و خواسته‌های شخصی شما نیز مهم هستند. بنابراین قبل از درمان با پزشک خود در مورد نحوه درمان صحبت کنید. گزینه‌های درمانی، که برخی از آنها با استفاده از تکنیک‌های کم تهاجمی انجام می‌شوند، عبارتند از:

جراحی لیزری

جراحی لیزری که می‌تواند بافت اسکار را حذف کند، یک تسکین کوتاه مدت است و معمولاً راه حل بلندمدتی نیست.

استنت گذاری

استنت راه هوایی که استنت گذاری تراکئوبرونشیال نیز نامیده می‌شود، روشی است که در آن یک لوله مشبک راه هوایی را باز نگه می‌دارد.

گشاد شدن نای

گشاد شدن نای یا اتساع نای که در آن از یک بالون کوچک یا گشاد کننده برای گسترش راه هوایی استفاده می‌شود.

کلام آخر

تنگی تراشه باریک شدن نای است. تنگی نای می‌تواند بخش‌های مختلف نای را تحت تاثیر قرار دهد و ابعاد مختلفی به خود بگیرد. در بیشتر موارد، باریک شدن نای به تدریج در طی یک دوره زمانی ایجاد می‌شود. یکی از علائم اصلی تنگی تراشه، تنگی نفس است. تنگی نفس ابتدا در هنگام فعالیت بدنی و بعداً در حالت استراحت دیده می‌شود. درمان تنگی نای همیشه به علت اصلی آن بستگی دارد. اما میزان و محل باریک شدن نای نیز در انتخاب درمان نقش دارد.