پلوروسکوپی و توراکوسکوپی
پرده جنب که به آن پلور نیز گفته میشود، غشایی است که بین دو ریه را میپوشاند و از دو لایه تشکیل شده است که به آنها صفحات پلور میگویند. اینها به لایه پلور جداری (یا پلور جداری) و پلور احشایی (یا پلور احشایی) متمایز میشوند. اولی با جدا کردن ریهها از دیواره قفسه سینه، ریهها را از خارج میپوشاند، در حالی که دومی سطح داخلی ریه را میپوشاند. زمانی که بیماری ریوی در این بخش به وجود بیاید، نیازمند بررسی این بخش هستیم. دو شیوه رایج برای بررسی پرده جنب، پلوروسکوپی و توراکوسکوپی است. در این راهنما قصد داریم تا به بررسی این دو روش بپردازیم. باما همراه باشید.
پلوروسکوپی چیست؟
پلوروسکوپی یک روش پزشکی است که در آن پزشکان میتوانند حفره پلور را بررسی کنند. پلور فضای بین دو لایه بافت (پلورا) است که ریهها را میپوشاند.
پلوروسکوپی چگونه انجام میشود؟
در طی پلوروسکوپی، لولهای به نام پلوروسکوپ از طریق یک برش کوچک در دیواره قفسه سینه وارد حفره پلور میشود. سپس پزشکان میتوانند حفره پلور را با دوربین مخصوص مشاهده کنند. پلوروسکوپی میتواند یک روش نسبتاً غیر تهاجمی برای تزریق دارو به فضای پلور برای افرادی باشد که افیوژن پلورال (جمع شدن مایع در فضای پلور) را تجربه میکنند.
پلوروسکوپی برای چه مواردی کاربرد دارد؟
این روش معمولاً برای انجام بیوپسی پلور انجام میشود که تجزیه و تحلیل قبلی مایع پلور را تکمیل میکند، مایعی که در حفره پلور در صورت التهاب پلور (جنب ) تشکیل میشود یا دقیقاً ماهیت ضایعه پلور را مشخص میکند.
از آنجایی که این یک آزمایش تهاجمی است، فقط در صورت نیاز آشکار انجام میشود، ترجیحاً اسکن CAT (یک تکنیک رادیوگرافی که از رایانه برای تجسم ساختارهای داخلی بدن استفاده میکند) و بیوپسی سوزنی (بیوپسی با آسپیراسیون) که این امکان را میدهد که با تنفس آن، بخشی از مایع موجود در قسمتی از بدن را که معمولاً نباید وجود داشته باشد یا قطعه کوچکی از بافت وجود دارد، برداشته شود.
توراکوسکوپی چیست؟
توراکوسکوپی روشی است که شامل وارد کردن یک ابزار آندوسکوپی به داخل حفره پلور میشود و میتواند در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد:
- مشاهده حفره (پلوروسکوپی)
- انجام عمل جراحی (ویدئوتوراکوسکوپی یا توراکوسکوپی با کمک ویدئو، VATS)
برخلاف ویدئوتوراکوسکوپی که تحت بیهوشی عمومی و در اتاق عمل توسط متخصص جراحی قفسه سینه انجام میشود، برای پلوروسکوپی میتوان آرامبخشی نسبی انجام داد و عمل را در اتاق مخصوص آندوسکوپی زیر نظر متخصص ریه انجام داد.
هر دو پلوروسکوپی و ویدئوتوراکوسکوپی شامل معرفی توراکوسکوپ از طریق یک برش پوستی هستند و هر دو امکان استفاده از دوربین و قرار دادن ابزارهای جانبی را میدهند. بعد از توراکوسکوپی معمولاً یک یا دو روز لازم است که درن استفاده شود.
توراکوسکوپی برای موارد زیر استفاده میشود:
- برای ارزیابی ضایعات پلور یا ریوی و افیوژن زمانی که آزمایش غیرتهاجمی قطعی نبوده است.
- برای پلوردز در بیماران مبتلا به افیوژن بدخیم مکرر
- برای شکستن حفرهها در افراد مبتلا به آمپیم
- برای داشتن دقت تشخیصی بیشتر برای پاتولوژیهای نئوپلاستیک و بیماری سل پلور
جراحی توراکوسکوپی شامل موارد زیر است:
- اصلاح پنوموتوراکس خودبخودی اولیه
- لوبکتومی و جراحی کاهش حجم ریه در آمفیزم
- برداشتن گوه
- بیوپسی از پارانشیم ریه
- لوبکتومی و پنومونکتومی
از سوی دیگر موارد منع مصرف مانند توراسنتز است. به طور خاص، توراکوسکوپی در موارد از بین رفتن فضای پلور از نوع چسب بسیار منع مصرف دارد.
آمادگی برای توراکوسکوپی
قبل از انجام توراکوسکوپی، پزشک ممکن است آزمایش خون یا سایر آزمایشهای معمول را درخواست کند: بیمار باید مصرف هر نوع دارویی را برای اطلاع از قطع کردن آن در میان بگذارد و از نیمهشب به بعد مجبور به خوردن یا نوشیدن چیزی نخواهد بود. شب قبل از جراحی؛ علاوه بر این، اگر فرد سیگاری است، باید فوراً آن را ترک کند.
توراکوسکوپی چگونه انجام میشود؟
درست قبل از شروع جراحی، بیهوشی عمومی انجام میشود. متعاقباً، برشهای کوچکی در قفسه سینه ایجاد میشود که جراح از طریق آن ابزار جراحی و آندوسکوپ را وارد میکند، یک ابزار نوری حاوی دوربین کوچکی است که تصاویر ریه را رویمانیتور ارسال میکند. در پایان عمل، میتوان یک یا چند لوله را به طور موقت در قفسه سینه قرار داد تا مایع و هوا تخلیه شود: برشها با بخیه یا گیرههای جراحی بسته میشوند.
مرحله بعد از عمل
بستری شدن در بیمارستان میتواند از ۱ تا ۴ روز طول بکشد، اما اگر بیمار لولههایی را برای تخلیه هوا و مایعات وارد کرده باشد، تا زمانی که آنها را خارج نکنند، نمیتواند به خانه برود. پس از عمل ممکن است بیمار احساس بیحسی کند و به او مایعات و دارو وریدی داده میشود: مقادیر تنفسی و قلبی او دائماً بررسی و کنترل میشود. به منظور جلوگیری از التهاب، فیزیوتراپیست تمرینات تنفسی را نشان میدهد که بیمار باید تقریباً هر ساعت یک بار انجام دهد. علاوه بر این، به بیمار کمک میشود تا در اسرع وقت حرکت کند و راه برود تا گردش خون بهبود یابد و بهبودی سریعتر انجام شود.
زهرا
خیلی بزرگوارید من ازاینکه بیهوشم نکنن میترسم