آپنه خواب انسدادی در اطفال می‌تواند باعث خروپف، خواب آلودگی در طول روز، سردرد صبحگاهی، کاهش عملکرد فعالیت، مشکلات حافظه و حتی افسردگی شود. شدت آپنه خواب از فردی به فرد دیگر متفاوت است و برخی افراد ممکن است فقط علائم خفیف را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر، علائم شدید را تجربه می‌کنند.

چه چیزی باعث آپنه خواب انسدادی در اطفال می‌شود؟

آپنه خواب انسدادی در اطفال می‌تواند ناشی از موارد مختلفی باشد که راه هوایی را به شکل فیزیکی مسدود می‌کند و باعث مشکل در ورود هوا به ریه‌های کودک می‌شود. یکی از عوامل اصلی آپنهٔ انسدادی در اطفال، لوزه‌ها یا آدنوئیدهای بزرگ‌شده است. آدنوئیدها، غدد قرار گرفته در بالای گلو و پشت حفرهٔ بینی هستند. وقتی عضلات گلو در شب باز می‌شوند، این غدد بزرگ ‌شده می‌توانند به طور موقت از رسیدن هوا به ریه‌های کودک جلوگیری کنند.

لوزه‌ها و آدنوئیدها ممکن است به طور طبیعی کمی بزرگ باشند و این امر در سه تا شش سالگی که در آن لوزه‌ها و آدنوئیدها در بزرگ‌ترین اندازه خود قرار دارند، بیشترین شیوع آپنه خواب را دارد. همچنین، لوزه‌ها و آدنوئیدها ممکن است به علت عفونت یا آلرژی نیز بزرگ شوند. عوامل دیگری که می‌توانند باعث انسداد مجاری هوایی شوند، شامل اضافه وزن و برخی ویژگی‌های دیگر مانند شکاف کام است. احتمال بروز آپنه در کودکان مبتلا به سندرم داون و برخی بیماری‌های مادرزادی که بر مجاری تنفسی فوقانی تأثیر می‌گذارند، بیشتر است. بیش از نیمی از کودکان مبتلا به سندرم داون با آپنهٔ انسدادی مواجه می‌شوند.

برای تشخیص دقیق و درمان آپنهٔ خواب در یک کودک، بهتر است با پزشک خانواده یا پزشک متخصص کودکان مشورت کنید.

علائم آپنه خواب انسدادی در اطفال چیست؟

انسداد خواب در اطفال یک مشکل شایع است که ممکن است باعث خطرناک شدن وضعیت تنفسی فرد شود. در برخی از موارد، این مشکل می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی جدی مانند عدم توانایی تمرکز و یا اختلال در رشد و توسعه فرد شود. علائم آپنه خواب انسدادی در اطفال، عبارت اند از:

• خروپف
• مشکل در تنفس در حین خواب
• نفس کشیدن از طریق دهان
• سرفه شبانه
• حالت خفگی و بیداری‌های مکرر در شب
• خواب ناآرام
• بیدار شدن‌های مکرر در شب

کودک مبتلا به آپنه، احتمال بیشتری برای ابتلا به مشکلات مرتبط با لوزه یا آدنوئید دارد. اگر فرزند شما به اندازهٔ کافی نخوابد تا از هورمون‌های رشد ترشح شده در طول شب بهره‌مند شود، ممکن است رشدی کندتر از آنچه باید داشته باشد. همچنین، اگر در طول شب آن‌قدر سخت نفس بکشد که کالری‌های زیادی بسوزاند، ممکن است رشد صحیحی نداشته باشد. با این حال، تشخیص آپنهٔ انسدادی به دقت نیاز دارد و برای تشخیص و درمان صحیح، بهتر است با پزشک خانواده یا پزشک متخصص کودکان مشورت کنید.

آپنه خواب انسدادی در اطفال چگونه تشخیص داده می‌‌شود؟

تشخیص آپنه خواب انسدادی در اطفال معمولا توسط پزشکان خواب و بررسی‌های دقیقی از شرایط خواب و علائم بالینی این بیماری قابل تشخیص است. برای تشخیص خواب انسدادی در اطفال، ابتدا پزشک ممکن است تاریخچه بیماری، علائم و نشانه‌هایی که کودک تجربه می‌کند و شرایط خواب کودک را مورد بررسی قرار دهد. سپس، از روش‌هایی مانند آزمایشات خواب شبانه (Polysomnography) و مانیتورینگ تنفسی استفاده می‌شود تا میزان و شدت انسداد تنفسی در طول خواب کودک اندازه‌گیری شده و تشخیص داده شود. به طور کلی، تشخیص آپنه خواب انسدادی در اطفال به دلیل اهمیت آن برای سلامتی کودک، باید توسط پزشک متخصص انجام شود. 

چه روش‌های درمانی برای خواب انسدادی در اطفال وجود دارد؟

برای درمان خواب انسدادی در اطفال، روش‌های مختلفی وجود دارد که به طور کلی به دو دسته درمان های رفتاری و درمان های پزشکی تقسیم می‌شوند:

درمان‌های رفتاری

در این روش‌ها، تغییراتی در رفتار و عادت‌های خواب کودک ایجاد می‌شود که می‌تواند به کاهش شدت انسداد تنفسی کمک کند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است به کودک شما روش‌هایی مانند تنفس عمیق، تمرینات تنفسی، کاهش وزن و تناسب اندام، تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی را پیشنهاد دهد.

درمان‌های پزشکی

در برخی موارد، درمان‌های پزشکی می‌تواند برای کاهش شدت انسداد تنفسی و بهبود کیفیت خواب کودک مفید باشد. این درمان‌ها ممکن است شامل مصرف داروهای مخصوص، استفاده از دستگاه های‌تنفسی مثل CPAP و BiPAP و در برخی موارد، انجام جراحی برای حذف انسداد تنفسی باشد. در هر صورت، انتخاب بهترین درمان برای خواب انسدادی در اطفال، به شدت و نوع اختلال و تشخیص توسط پزشک بستگی دارد.

آیا درمان‌های پزشکی برای خواب انسدادی در اطفال دارای عوارض جانبی هستند؟

بله، درمان‌های پزشکی برای خواب انسدادی در اطفال مانند داروها، دستگاه‌های تنفسی و جراحی، ممکن است دارای عوارض جانبی باشند که باید در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال:

• مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای آنتی‌الرژیک ممکن است باعث افزایش وزن، افزایش خطر عفونت و مشکلات ورزشی شود.
• استفاده از دستگاه‌های تنفسی مانند CPAP و BiPAP، ممکن است باعث ایجاد احساس تنگی نفس، خشکی دهان و اختلال در خواب شود.
• جراحی برای حذف انسداد تنفسی نیز ممکن است با خطرات و عوارض جانبی مانند: خونریزی، عفونت و مشکلات ناشی از بیهوشی همراه باشد.

بنابراین، قبل از تصمیم گیری در مورد درمان‌های پزشکی برای آپنه خواب انسدادی در اطفال، بهتر است با پزشک کودک خود مشورت کنید و عوارض جانبی ممکن را در نظر بگیرید. در هر صورت، بهترین راه برای کاهش احتمال بروز عوارض جانبی، پیگیری صحیح درمان و مشاوره با پزشک متخصص است.