اینتوبه ریه یک لوله پلاستیکی است که برای تخلیه مایع یا هوا از قفسه سینه استفاده می‌شود. هوا یا مایع (به عنوان مثال خون یا چرک) که در فضای بین ریه‌ها و دیواره قفسه سینه (فضای جنب) جمع می‌شود می‌تواند باعث فروپاشی ریه شود. اینتوبه ریه را می‌توان در پایان عمل جراحی در حالی که بیمار هنوز بیهوش است یا با استفاده از یک مسکن موضعی و مقداری آرامبخش استفاده کرد.

اینتوبه ریه در اشکال و اندازه‌های مختلفی وجود دارند. بسته به اینکه برای چه چیزی مورد نیاز هستند، قطر اینتوبه ها متغیر است. لوله‌های سینه یا لوله‌های اینتوبه ریه معمولاً به سیستم‌های زهکشی متصل می‌شوند که مایع را جمع‌آوری می‌کنند و اجازه می‌دهند هوا از قفسه سینه خارج شود. این سیستم‌ها می‌توانند به صورت غیرفعال تخلیه شوند یا می‌توان به آنها مکش اعمال کرد.

عملکرد اینتوبه ریه چیست؟

هنگامی که لوله‌های قفسه سینه یا اینتوبه ریه در بیمار هوشیار قرار می‌گیرد، برای کاهش درد از مسکن موضعی استفاده می شود.. اغلب به بیماران دارویی نیز برای کمک به کاهش اضطراب داده می‌شود. اگرچه تلاش‌هایی برای تحمل‌پذیرتر کردن این روش انجام می‌شود، اما بیماران معمولاً کمی ناراحتی را تجربه می‌کنند.

برخی از لوله‌های قفسه سینه پس از برش پوست و ماهیچه‌های دیواره قفسه سینه وارد می‌شوند. برخی از لوله‌های سینه پس از قرار دادن سیم از طریق یک سوزن به سینه وارد می‌شوند و سیم به عنوان مسیری برای لوله عمل می‌کند. در هر دو مورد، بیماران بعد از عمل احساس ناراحتی دارند. زیرا لوله روی دنده‌ها قرار دارد و با هر نفس کمی حرکت می‌کند. خوشبختانه، این ناراحتی معمولا موقتی است.

هدف از اینتوبه‌ریه چیست؟

هدف اصلی این روش تخلیه فضای پلور است. بیماران می‌توانند مایع یا هوای خروجی از قفسه سینه را ببینند یا احساس کنند. پس از انجام عمل رادیوگرافی قفسه سینه انجام می‌شود تا پزشک ببیند چه مقدار هوا یا مایع تخلیه شده است، چقدر ریه مجدداً منبسط شده است و موقعیت نهایی لوله قفسه سینه مشخص می‌شود. لوله‌های قفسه سینه چند روز در جای خود باقی می‌مانند. معمولاً وقتی مقدار مایع تخلیه شده از لوله کم است یا هوای بیشتری از لوله خارج نمی‌شود، می‌توان آن را خارج کرد.

اینتوبه ریه چه عوارضی دارد؟

مانند هر عمل جراحی، خطرات اولیه با قرار دادن لوله قفسه سینه خونریزی و عفونت است. پزشکان مراقب هستند که از رگ‌های خونی که در قسمت زیرین دنده‌ها وجود دارند، در حین قرار دادن لوله قفسه سینه اجتناب کنند. برای جلوگیری از ایجاد عفونت، کل روش اینتوبه ریه به صورت استریل انجام می‌شود. خطرات دیگر شامل آسیب به سایر ساختارهای قفسه سینه مانند ریه‌ها و قلب است. اگرچه صدمات وارده به این ارگان ها بسیار نادر است، اما می‌تواند جدی باشد.

لوله‌های سینه با بخیه‌ها در جای خود نگه داشته می‌شوند و با یک پانسمان استریل پوشانده می‌شوند. درد و ناراحتی خفیف در محل تزریق شایع است. اگر درد شدید یا مشکل در تنفس دارید، به پزشک مراجعه کنید. مدت زمان نیاز به لوله سینه متفاوت است اما معمولاً چند روز است. در شرایط خاص، بیماران را می‌توان با لوله قفسه سینه (اینتوبه ریه) به خانه فرستاد. پزشک شما لوله قفسه سینه را با بریدن بخیه‌هایی که آن را در جای خود نگه می‌دارد، خارج می‌کند. ناراحتی خفیف در حین برداشتن اینتوبه ریه ممکن است رخ دهد.

درد در حین قرار دادن و بعد از اینتوبه ریه

اگرچه درد در حین قرار دادن و ناراحتی خفیف پس از قرار دادن لوله رایج است، اما پزشک می‌تواند به کاهش این اثرات با داروهای ضد درد کمک کند سایر خطرات  اینتوبه ریه عبارتند ار:

• عفونت
• قرارگیری نامناسب
• جا به جایی لوله قفسه سینه
• تخریب بافت ریه پس از برداشتن لوله قفسه سینه
• خونریزی در محل تزریق
• خونریزی در فضای پلور (فضای اطراف ریه‌ها) یا داخل شکم
• آسیب به ریه
• آسیب به سایر اندام‌ها مانند قلب، طحال، کبد، دیافراگم

اینتوبه ریه در چه مواقع و مواردی استفاده می‌‌شود؟

پزشکان از اینتوبه ریه برای شرایط مختلف استفاده می‌کنند، از جمله:

آمپیم: آمپیم عفونتی است که در فضای پلور ایجاد می‌شود.

هموتوراکس: هموتوراکس زمانی اتفاق می‌افتد که خون در حفره قفسه سینه جمع می‌شود که معمولاً به دلیل آسیب، تومور یا اختلال خونریزی است. پزشکان از اینتوبه ریه برای جلوگیری از هموتوراکس پس از جراحی قفسه سینه استفاده می‌کنند.

پلورال افیوژن: پلورال افیوژن تجمع مایع در فضای پلور است. پلورال افیوژن می‌تواند به دلیل نارسایی قلبی، مایع لنفاوی، تومور ریه یا عفونت‌هایی مانند سل و ذات‌الریه رخ دهد.

پنوموتوراکس: پنوموتوراکس یک ریه از بین رفته است. گاهی اوقات یک ریه بدون علائم ممکن است از کار بی‌افتد که به آن پنوموتوراکس خودبخودی می‌گویند. پنوموتوراکس همچنین می‌تواند در نتیجه آسیب به قفسه سینه مانند شلیک گلوله یا ضربه چاقو رخ دهد.

برداشتن اینتوبه‌ریه

پزشکان لوله‌های قفسه سینه را زمانی که دیگر ضروری نیستند، خارج می‌کنند، برای مثال زمانی که لوله دیگر خون یا مایعات را تخلیه نمی‌کند. همچنین اگر لوله مسدود شود یا به درستی کار نکند آن را خارج می‌کنند. هنگام برداشتن لوله قفسه سینه، پزشک بخیه‌های نگهدارنده لوله را بریده و به آرامی آن را بیرون می‌کشد. این روش ممکن است ناراحت کننده باشد، اما نباید دردناک باشد. افراد باید محل برش را از نظر علائم عفونت در حین بهبودی تحت نظر داشته باشند و اگر زخم متورم شد، قرمز شد یا شروع به ترشح چرک کرد، در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهند. این احتمال وجود دارد که یک اسکار کوچک در محل تزریق باقی بماند.

کلام آخر

اینتوبه ریه می‌تواند یک راه نسبتا غیر تهاجمی برای دسترسی به فضای پلور برای تخلیه مایع یا تجویز دارو باشد. گاهی اوقات، اگر لوله قفسه سینه مشکل فرد را حل نکند، ممکن است نیاز به جراحی تهاجمی بیشتری داشته باشد. پس از برداشتن لوله قفسه سینه، فرد باید از توصیه‌های پزشک در مورد نحوه مراقبت از محل برش پیروی کند.