پلورزی (ذات الجنب) یک فرایند التهابی است که شامل پلورا یا غشای پوشاننده قفسه سینه و احاطه ریه‌ها می‌شود. هنگامی که التهاب رخ می‌دهد، رسوبات فیبرین روی لایه‌های پلور ایجاد می‌شود یا مایع اضافی تجمع می یابد. پلورال افیوژن وضعیتی است که در آن مایع در حفره پلور به دلیل افزایش نفوذپذیری، انسداد عروق لنفاوی یا تغییر فشار مویرگی تجمع می یابد. با ما همراه باشید تا درمورد علائم، تشخیص و روش‌هاس درمانی پلورزی (ذات الجنب) توضیح دهیم.

پلورزی چیست؟

پلوریت یکی از بیماری‌های جدی ریوی است که در نتیجه تجمع بیش از حد مایعات در لایه‌ای دو لایه و نازک از غشاء به نام پلورا که ریه‌ها و حفره قفسه سینه را احاطه کرده است، رخ می‌دهد. افزایش مقدار مایع، پلورال افیوژن یا پلوریت نیز نامیده می‌شود. اگر درمان نشود، می‌تواند مشکلات سلامتی دائمی ایجاد کند.

این بیماری در همه سنین دیده می‌شود. معمولاً در افراد بالای ۶۵ سال بیشتر رخ می‌دهد. این یک بیماری است که اغلب در اثر عفونت ایجاد می‌شود. با این حال، بسیاری از بیماری‌ها نیز می‌توانند باعث این وضعیت شوند. این بیماری در نتیجه معاینه پزشکان متخصص، معاینه فیزیکی و برخی تکنیک های تصویربرداری قابل تشخیص است. پس از آن، روند درمان برنامه ریزی شده و درمان بسته به علت زمینه‌ای بیماری اعمال می‌شود.

علت پلورزی (ذات الجنب)

این بیماری در نتیجه افزایش بیش از حد مایع در فضای بین غشای جنب پوشاننده ریه‌ها و دیواره قفسه سینه و التهاب این ناحیه رخ می‌دهد. در حالی که بسیاری از بیماری‌ها یا اختلالات می‌توانند باعث این وضعیت شوند، علل شایع پلوریت را می‌توان به شرح زیر فهرست کرد:

• عفونت‌های ویروسی و باکتریایی
• عفونت قارچی
• سرطان ریه
• ادم ریوی
• برخی از داروها
• آمبولی ریه (انسداد شریان‌هایی که خون را به ریه‌ها می‌رساند به دلیل لخته‌شدن خون)
• اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس
• شکستگی دنده یا ضربه
• ذات‌الریه
• نارسایی قلبی
• قرارگرفتن در معرض آزبست
• عوارض بعد از جراحی قلب
• بیماری‌های کبد و کلیه

علائم پلورزی (ذات الجنب)

همان‌طور که در تمام بیماری‌های قفسه سینه مشاهده می‌شود، سرفه و درد قفسه سینه در این بیماری بسیار شایع است. در این بیماری، مشکلات تنفسی در نتیجه درد معمولاً شدید قفسه سینه رخ می‌دهد. علائم پلوریت شامل مشکلات جدی مانند تنگی نفس است. بیماران در دراز کشیدن به پشت مشکل دارند.

علائم عبارت‌اند از:

• تب و لرز
• تعریق
• خستگی
• احساس سردی بسیار
• ضعف و از دست دادن اشتها

در مراحل اولیه بیماری، فردی که نفس عمیق می‌کشد ممکن است صدایی شبیه صدای جیرجیر یک‌طرفه یا دوطرفه بشنود. با پیشرفت بیماری، سرفه ممکن است شدیدتر شود و با سرفه لرزان بدن جایگزین شود.

بسیاری از موارد گزارش می‌دهند که سرفه باعث درد خنجری در پشت می‌شود. در برخی موارد ممکن است درد در ناحیه شانه و شکم احساس شود. علاوه بر همه این علائم، بسته به بیماری‌هایی که ممکن است باعث ایجاد این بیماری شوند، علائم مختلفی ممکن است رخ دهد.

در صورت بروز علائم و بروز شکایت از سرفه، باید بدون تأخیر توسط متخصص ریه معاینه شوید و علت ایجاد این عارضه را دریابید.

چگونه پلورزی را تشخیص دهیم؟

تشخیص پلوریت در نتیجه معاینات و معاینات انجام شده توسط متخصص ریه انجام می‌شود. متخصص ریه سؤالاتی را مطرح می‌کند تا با جزئیات تاریخچه پزشکی و شکایات بیمار را بیاموزد. سپس بیمار مورد معاینه فیزیکی قرار می‌گیرد.

پس از معاینه، ممکن است برخی از آزمایشات و معاینات توسط پزشک متخصص برای روشن‌شدن تشخیص بیماری درخواست شود.

آزمایش‌های خون

آزمایش‌هایی هستند که برای تعیین وجود عفونت و تشخیص وجود برخی بیماری‌های خودایمنی انجام می‌شوند.

اشعه ایکس

اگر متخصص به پلورال افیوژن مشکوک باشد، رادیوگرافی ریه جزو اولین آزمایشاتی است که انجام می‌شود. برای مشاهده وضعیت حفره قفسه سینه و ریه‌ها انجام می‌شود.

توموگرافی کامپیوتری (CT)

یکی از روش‌های تصویربرداری است که برای بررسی و تجسم دقیق حفره قفسه سینه و ریه‌ها استفاده می‌شود.

سونوگرافی

برای تعیین میزان و محل دقیق مایع انباشته شده بین ریه و حفره قفسه سینه انجام می‌شود.

توراسنتز

در توراسنتز نمونه‌ای از مایع جمع شده بین غشای پلور گرفته می‌شود. معاینه انجام می‌شود و بیماری‌های زمینه‌ای احتمالی جدی مانند عفونت و سرطان بررسی می‌شود.

توراکوسکوپی

توراکوسکوپی یک عمل جراحی است که برای نمونه‌برداری از غشای پلور در موارد پلورال افیوژن که تصور می‌شود ناشی از بیماری‌های جدی مانند سل یا سرطان باشد، انجام می‌شود.

درمان پلورس

درمان پلوریت بسته به علت اصلی بیماری ممکن است متفاوت باشد. در مواردی که بیماری ناشی از عفونت‌های باکتریایی باشد، درمان آنتی‌بیوتیکی ممکن است توسط پزشک متخصص توصیه شود. علاوه بر این، التهاب ناشی از عفونت با داروهای ضدالتهاب قابل درمان است.

اگر بیماری به دلیل سل ایجاد شده باشد، درمان آنتی‌بیوتیکی برای استفاده طولانی مدت اعمال می‌شود. در موارد بیماری ناشی از سرطان ریه یا پلور، درمان‌های لازم توسط متخصص انکولوژی و جراح به همراه متخصص ریه انجام می‌شود. علاوه بر این، اقدامات ضروری برای تجمع بیش از حد مایع به شرح زیر است:

تخلیه مایع

مایع تجمع یافته در پلور با کمک یک سوزن یا لوله کوچک بین دنده‌ها تخلیه می‌شود. یک مایع دارویی یا خون خود فرد به حفره قفسه سینه تزریق می‌شود تا اطمینان حاصل شود که لایه‌های پلور به‌هم‌چسبیده و از عود بیماری جلوگیری می‌کند.

پلورکتومی/دکورتیکاسیون

یک روش جراحی است که بر روی بیماران مبتلا به سرطان ریه انجام می‌شود. لایه‌ای از جنب که به دیواره قفسه سینه متصل است و تولید مایع را امکان‌پذیر می‌کند با جراحی برداشته می‌شود و از پلورال افیوژن که ممکن است در آینده رخ دهد جلوگیری می‌شود.

پیشگیری از پلورزی (ذات الجنب)

پس از درمان پلوریت، رعایت توصیه‌های پزشک و جلوگیری از هیپوترمی و به حداقل رساندن احتمال بیماری‌های تنفسی ضروری است. پزشک یک رژیم پیشگیری خاص و ابزاری برای تقویت دفاعی بدن تجویز می‌کند. یک برنامه فعالیت بدنی فردی نیز می‌تواند ایجاد شود. اگر بیماری‌های مزمنی دارید که خطر عود را افزایش می‌دهند، لازم است با متخصصان متخصص مشورت کنید: متخصص قلب، متخصص آلرژی و غیره.